Senilia ή ποιήματα σε πρόζα
€7.20
Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
| Βάρος | 0.210 kg |
|---|---|
| Σελίδες |
144 |
| Εκδότης | |
| Έτος κυκλοφορίας | |
| Συγγραφέας |
Ivan Sergeevic Turgenev (Συγγραφέας)
Ο Ιβάν Σεργκέγεβιτς Τουργκένιεφ (1818-1883) είναι ένας από τους σημαντικούς Ρώσους πεζογράφους και θεατρικούς συγγραφείς του 19ου αιώνα. Αρχικά ασχολήθηκε με την ποίηση, γρήγορα όμως στράφηκε στην πεζογραφία και τη δραματουργία. Αν και γεννήθηκε σε πλούσια αριστοκρατική οικογένεια, η οποία είχε πολλούς δουλοπάροικους στην ιδιοκτησίας της, αγωνίσθηκε σθεναρά για την κατάργηση της δουλοπαροικίας. Το 1833 άρχισε να σπουδάζει φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας και από το 1838 συνέχισε τις σπουδές του στο Βερολίνο. Μετά την επιστροφή του στη Ρωσία το 1841, εργάστηκε στο υπουργείο Εσωτερικών αλλά, σύντομα, αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στη συγγραφή. Η λογοκρισία δεν επέτρεψε να ανέβουν όλα τα θεατρικά του έργα επί σκηνής, μερικά από τα οποία σήμερα θεωρούνται ορόσημα στην ιστορία του ρωσικού θεάτρου. Η γνωριμία του με την τραγουδίστρια της όπερας Παυλίνα Βιαρντό, η οποία ήταν και ο μεγάλος αλλά ανεκπλήρωτος έρωτας της ζωής του, τον παρακίνησε να ταξιδεύει συχνά στην Ευρώπη προκειμένου να βρίσκεται κοντά της. Δεδομένης της αντίδρασης που συναντούσε από τη ρωσική κοινωνία η άποψη για τον εξευρωπαϊσμό της Ρωσίας -άποψη την οποία υποστήριζε σθεναρά ο Τουργκένιεφ-, η αρνητική κριτική στο μυθιστόρημα του “Πατέρες και παιδιά” (1863) στάθηκε η αφορμή για να εγκαταλείψει τη χώρα οριστικά· αρχικά, εγκαταστάθηκε στο Μπάντεν-Μπάντεν της Γερμανίας, ενώ σύντομα μετακόμισε στο Λονδίνο και, τελικά, το 1871 έγινε μόνιμος κάτοικος του Παρισιού. Εκεί γνώρισε επιτέλους την αναγνώριση, εξελέγη μάλιστα αντιπρόεδρος του Διεθνούς Λογοτεχνικού Συνεδρίου το 1878, ενώ το επόμενο έτος τού απονεμήθηκε τιμητικός τίτλος από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ακόμη και η Ρωσία του επεφύλασσε θερμότατη υποδοχή όποτε την επισκεπτόταν. Έργα του: “Ανοιξιάτικοι χείμαρροι”, “Μουμού” (1854), “Άσία” (1858), “Η πρώτη αγάπη” (1860), “Ο βασιλιάς Ληρ στη στέπα” (1870) “Ρούντιν” (1856), “Η φωλιά των ευγενών” (1859), “Την παραμονή” (1860), “Πατέρες και παιδιά” (1862), “Ο καπνός” (1867), “Απάτητη γη” (1876).
Θεατρικά: “Ένας μήνας στην εξοχή” (1855).
Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης (Μεταφραστής)
Ο Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης, γεννήθηκε το 1959 στη Θεσσαλονίκη. Ολοκλήρωσε τις προπτυχιακές και μεταπτυχιακές του σπουδές στο Κρατικό Πανεπιστήμιο «Ταράς Σεβτσένκο» στο Κίεβο και στη συνέχεια σπούδασε Θεολογία στο ΑΠΘ. Από πολύ νωρίς, γοητεύτηκε από την ρωσική γραμματεία κι έτσι άρχισε να μεταφράζει εμβληματικές προσωπικότητες και κείμενα. Μέχρι σήμερα, έχει μεταφράσει περισσότερα από 130 βιβλία, τα οποία αφορούν όλο το εύρος των ρωσικών γραμμάτων: φιλοσοφία, θεολογία, ιστορία, πολιτική, πεζογραφία, ποίηση, θέατρο, κριτική της λογοτεχνίας κ.ά. Το 2014 ίδρυσε και έκτοτε διευθύνει το περιοδικό «Στέπα», μία τετραμηνιαία επιθεώρηση του ρωσικού πολιτισμού, στο οποίο δημοσιεύει μεταφράσεις σημαντικών στοχαστών και λογοτεχνών, τόσο του παρελθόντος, όσο και του παρόντος, σε μία προσπάθεια να διευκολύνει τον Έλληνα αναγνώστη να προσεγγίσει το περίπλοκο μα και γοητευτικό φαινόμενο που ακούει στο όνομα «ρωσικός πολιτισμός». Παράλληλα, δημοσιεύει άρθρα και μελέτες σε σύγχρονα ελληνικά περιοδικά όπως το The Book’s Journal, Παρέμβαση, Κοράλλι, Εντευκτήριο, Φρέαρ, Ανθίβολα κ.ά.
(Πηγή: “Εκδόσεις Επίκεντρο”, 2022)
