Tractatus Logico – Philosophicus

«Ο Tractatus Logico – Philosophicus του Wittgenstein, είχε αποδειχθεί ότι δίνει την τελική αλήθεια στα ζητήματα που πραγματεύεται είτε όχι, οπωσδήποτε αξίζει –λόγω του στόχου του, της ευρύτητας και της βαθύτητάς του– να θεωρηθεί ως σημαντικό γεγονός μέσα στο φιλοσοφικό κόσμο. Ξεκινώντας από τις αρχές του Συμβολισμού και τις σχέσεις που είναι αναγκαίες, σε κάθε γλώσσα, ανάμεσα στις λέξεις και τα πράγματα, εφαρμόζει το πόρισμα της έρευνας αυτής σε διάφορες περιοχές της παραδοσιακής φιλοσοφίας, δείχνοντας, σε κάθε περίπτωση, πως η παραδοσιακή φιλοσοφία και οι παραδοσιακές λύσεις γεννιούνται από την άγνοια των αρχών του Συμβολισμού και από την κακή χρήση της γλώσσας. Η λογική δομή των προτάσεων και η φύση του λογικού συμπερασμού είναι τα πρώτα θέματα που πραγματεύεται ο Wittgenstein. Από εκεί περνάμε διαδοχικά στη Θεωρία της Γνώσης, στις Αρχές της Φυσικής, στην Ηθική και, τέλος, στο Στοιχείο του Μυστικού (das Mystische)».

Ludwig Wittgenstein (Συγγραφέας)

Γεννήθηκε το 1889 στη Βιέννη και πέθανε το 1951 στο Καίμπριτζ, όπου είχε πάει από το 1912 για να σπουδάσει κοντά στον Russell και όπου εγκαταστάθηκε το 1929 διδάσκοντας φιλοσοφία (από το 1939 μέχρι το 1947 ως καθηγητής). Στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο υπηρέτησε στον αυστριακό στρατό και από το 1920-1926 δίδαξε σε αυστριακά δημόσια σχολεία. Βασικά έργα του: “Tractatus Logico-Philosophicus” (1922), “Philosophische Untersuchungen” (1953), “Bemerkungen uber die Grundlagen der Mathematik” (1956), “Philosophische Bemerkungen” (1964).

 

 

 

 

 

Θανάσης Κιτσόπουλος (Μεταφραστής)

 

Ζήσιμος Λορεντζάτος (Επιμέλεια)

Ζήσιμος Λορεντζάτος (1915-2004). Ο Ζήσιμος Λορεντζάτος γεννήθηκε στην Αθήνα, γιος του φιλολόγου και καθηγητή Παναγή Λορεντζάτου. Αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και ασχολήθηκε με την κριτική μελέτη, τη μετάφραση και την ποίηση. Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα το 1936 με τη μελέτη Έντγακρ Πόε· Οι εξαιρέσεις· Η φιλοσοφία της συνθέσεως· Η ποιητική αρχή και καθιερώθηκε με το βιβλίο του Δοκίμιο Ι, για το ποιητικό έργο του Διονυσίου Σολωμού. Δημοσίευσε επίσης μελέτες για το έργο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, του Γιώργου Σεφέρη, του Κ.Π.Καβάφη, του Άγγελου Σικελιανού, του Δημήτρη Χατζή και άλλων. Στο χώρο της μετάφρασεις ασχολήθηκε με συγγραφείς όπως οι Έζρα Πάουντ, Αντρέ Ζιντ και Ουίλλιαμ Μπλαίηκ. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Ζήσιμου Λορεντζάτου βλ. Λίζυ Τσιριμώκου, “Λορεντζάτος, Ζήσιμος”, στο “Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό”, τ. 5, Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1986.

(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).