Αποικιοκρατία – Η ευρωπαϊκή επέκταση μετά το 1763

Η μελέτη του Harry Magdoff αποτελεί μια περιεκτική επισκόπηση της επέκτασης και κυριαρχίας της Ευρώπης στον κόσμο από το 1763 μέχρι τις απαρχές της αποαποικιοποίησης κατά τη δεκαετία του 1970 και την εμφάνιση του φαινομένου της νεο-αποικιοκρατίας. Εκθέτει την αποικιακή δραστηριότητα των μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων, την όξυνση του αποικιακού ανταγωνισμού στα τέλη του 19ου αιώνα και τα κύρια θεωρητικά σχήματα, οικονομικά και κοινωνιολογικά, που έχουν προταθεί για την ερμηνεία του ιμπεριαλισμού, όπως του Hobson, του Lenin και του Schumpeter. Εστιάζει ιδιαίτερα στις περιπτώσεις της Ασίας (Ινδία, Κίνα, Ιαπωνία) και της Αφρικής, στις ανακατατάξεις που επέφερε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος, στην εμφάνιση των πρώτων κινημάτων ανεξαρτησίας στις αποικίες και στα νέα δεδομένα που δημιούργησε στη διεθνή ισορροπία ισχύος ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Στο επίμετρο συνοψίζεται η διαδικασία ανεξαρτητοποίησης των αποικιών σε συνάρτηση με το διεθνές ψυχροπολεμικό περιβάλλον και σκιαγραφούνται τα κύρια προβλήματα που αντιμετωπίζει ο “Τρίτος κόσμος” στη μετααποικιακή εποχή.

Harry Magdoff (Συγγραφέας)

Ο Harry Magdoff (1913-2006) διηύθυνε έρευνες παραγωγικότητας για το Works Progress Administration, τη μεγαλύτερη υπηρεσία του New Deal, υπεύθυνη για προγράμματα δημοσίων έργων και κοινωνικής αρωγής, στα μέσα της δεκαετίας του 1930. Στα τέλη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ανέλαβε επικεφαλής των οικονομικών αναλύσεων του Current Business Analysis Division στο Υπουργείο Εμπορίου, όπου διηύθυνε την έκδοση του Survey of Current Business. Αργότερα εργάστηκε ως ειδικός σύμβουλος του Γραμματέα Εμπορίου Henry Wallace. Χαίρει διεθνούς αναγνώρισης για τις οικονομικές αναλύσεις του για τον ιμπεριαλισμό και διετέλεσε συνεκδότης του Monthly Review από το 1969 ως το 2006.

 

Άννα Καρακατσούλη (Μεταφραστής)

Η Άννα Καρακατσούλη είναι ιστορικός, απόφοιτος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εκπόνησε τη διδακτορική της διατριβή στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales στο Παρίσι με θέμα “La Revue des Deux Mondes de 1920 a 1940: Une revue francaise devant l’etranger”. Έχει διατελέσει εμπειρογνώμων στην UNESCO (Παρίσι) για τη νέα έκδοση της “Ιστορίας της Ανθρωπότητας” και υποδιευθύντρια του Κοινωφελούς Ιδρύματος Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης. Σήμερα είναι Επίκουρη Καθηγήτρια Ευρωπαϊκής Ιστορίας και Πολιτισμού στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ασχολείται ιδιαίτερα με ζητήματα ιστορίας της διανόησης και του βιβλίου στον ευρωπαϊκό χώρο καθώς και με την ιστορία της αποικιοκρατίας και έχει μεταφράσει σειρά επιστημονικών μελετών.