Γαλλικό θέατρο τότε και τώρα: Ρομαντισμός: Ποτέ μη λες ποτέ. Η χρυσή άμαξα. Τσάττερτον

Έπειτα από πέντε χρόνια αφιερωμένα στο σύγχρονο θέατρο, στρεφόμαστε στα έργα του μεγάλου γαλλικού ρεπερτορίου, έργα ελάχιστα, ουδόλως η πλημμελώς μεταφρασμένα η παντελώς άγνωστα στην ελληνική σκηνή. Και από τα έργα του μεγάλου ρεπερτορίου, θεωρήσαμε ως πρώτη προτεραιότητα το ρομαντικό δράμα, ένα είδος που αναστάτωσε βαθιά την ιστορία του γαλλικού και ευρωπαϊκού θεάτρου. Ο παρών τόμος περιέχει τρία συναρπαστικά έργα του ρομαντικού ρεπερτορίου, τριών συγγραφέων που άφησαν με το έργο τους ανεξίτηλα τα ίχνη τους στην ευρωπαϊκή σκηνή : Αλφρέ ντε Μυσσέ, Προσπέρ Μεριμέ και Αλφρέ ντε Βινύ. Το “Ποτέ μη λες ποτέ” του Μυσσέ γράφτηκε το 1836 και πρωτοπαρουσιάστηκε στην Κομεντί-Φρανσαίζ το 1848. Ο Μυσσέ έγραψε έργα διαφορετικού δραματικού είδους με κοινό στοιχείο τους την παθιασμένη στάση των ηρώων και τη μόνιμη τάση για αμφισβήτηση κάθε κατεστημένης τάξης. Το Ποτέ μη λες ποτέ είναι μια κωμωδία παροιμία, είδος δημοφιλές τον 17ο και τον 18ο αιώνα. Γοητεύει με το δυνατό χιούμορ, την κομψή ελαφρότητα και την ευρηματικότητά του. Το δεύτερο έργο του τόμου είναι η “Χρυσή Άμαξα”, μονόπρακτο έργο του Προσπέρ Μεριμέ που γράφτηκε το 1829 και πρωτοπαρουσιάστηκε στην Κομεντί-Φρανσαίζ το 1850. Ο Μεριμέ ως δραματουργός, αν όχι προάγγελος, ήταν από τους πρώτους μεγάλους συγγραφείς που στράφηκαν προς το ρομαντισμό, με τους Ουγκό, Μυσσέ και Βινύ. Η Χρυσή Άμαξα, αν και παρουσιάστηκε λίγες φορές, άφησε μια πολύ πλούσια κληρονομιά. Γυρίστηκε κινηματογραφική ταινία από τον Ζαν Ρενουάρ, που προβλήθηκε το 1953. Πρόκειται για ένα μικρό κόσμημα σαρκασμού και ευφορίας σε χυμώδη γλώσσα. Τέλος, προτείνεται ένα εμβληματικό έργο του ρομαντικού θεάτρου: Ο “Τσάττερτον”, του Αλφρέ ντε Βινύ, που γράφηκε το 1835. Ο νεαρός ταλαντούχος ποιητής Τόμας Τσάττερτον αντιπαρατίθεται σε μια σκληρή και άκαμπτη κοινωνία. Ο Τσάττερτον είναι το αρχέτυπο του καταραμένου ποιητή, του ρομαντικού ήρωα και μάρτυρα που θα συνθλιβεί ανάμεσα στα γρανάζια της κοινωνίας και της θρησκείας.