Το Ψήφισμα του Έθνους της 1ης Οκτωβρίου 1862 κατήργησε μεν τη βασιλεία του Όθωνα, όχι όμως και τον θεσμό της Βασιλείας. Με τη σύμφωνη γνώμη των Μεγάλων Δυνάμεων, και κυρίως τη συμβολή της Μεγάλης Βρετανίας, η εν Αθήναις των Ελλήνων Συνέλευση ανηγόρευσε στις 6/18 Μαρτίου 1863 παμψηφεί τον πρίγκιπα της Δανίας Χριστιανό-Γουλιέλμο-Φερδινάνδο-Αδόλφο-Γεώργιο, βασιλέα των Ελλήνων υπό το όνομα Γεώργιος Α΄. Ο νεαρός μονάρχης έφθασε στην Ελλάδα στις 17 Οκτωβρίου 1863 και αποβιβάστηκε στο λιμάνι του Πειραιά. Πλήθος κόσμου τού επεφύλαξε ενθουσιώδη υποδοχή τόσο στην αποβάθρα του λιμανιού όσο και στην είσοδο της πόλεως των Αθηνών, στο Θησείο. Δύο μέρες μετά την άφιξή του στην Αθήνα απήγγειλε στα μέλη της Εθνοσυνέλευσης, και μάλιστα στα ελληνικά, τον όρκο Ομνύω εις το όνομα της αδιαιρέτου Τριάδος, να προστατεύω την επικρατούσαν θρησκείαν των Ελλήνων, να διατηρώ και υπερασπίζω την ανεξαρτησίαν, την αυτονομίαν και την ακεραιότητα του Ελληνικού Κράτους και να φυλάττω τους νόμους αυτού. Στον όρκο αυτόν ο Γεώργιος παρέμεινε πιστός σε όλη τη διάρκεια της βασιλείας του.
Το διάστημα της 50χρονης βασιλείας του χαρακτηρίζουν η απλότητα, η σύνεση, η κατανόηση, η διαλλακτικότητα, η υπεράσπιση της ανεξαρτησίας και της ακεραιότητας του ελληνικού Κράτους, το οποίο δεν εγκατέλειψε ποτέ, ακόμα και σε πολύ δύσκολες περιόδους εσωτερικών αναταραχών. Η στρατηγική του στη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων οδήγησε στην επέκταση των ελληνικών συνόρων και την αύξηση του πληθυσμού της χώρας. Στις 15 Οκτωβρίου του 1867 έγινε ο γάμος του με την ρωσικής καταγωγής μεγάλη δούκισσα Όλγα, την οποία ο ελληνικός λαός αγάπησε για τη μεγάλη της ευαισθησία προς τον συνάνθρωπο.
Η παρούσα μελέτη εμπλουτίζεται από την παρουσίαση του πλούσιου υλικού των συλλογών του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου στις οποίες φυλάσσονται μοναδικά τεκμήρια έχοντα σχέση με τον Γεώργιο Α΄.
Αριστέα Παπανικολάου – Κρίστενσεν (Συγγραφέας)
Η Αριστέα Παπανικολάου-Κρίστενσεν γεννήθηκε στην Αθήνα το 1936. Είναι πτυχιούχος του Ιστορικού και Αρχαιολογικού τμήματος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και του τμήματος Κλασικής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης. Μεταξύ των ετών 1960-63 παρακολούθησε στο Παρίσι μεταπτυχιακά μαθήματα και σεμινάρια αρχαιολογίας στην Faculte des Lettres et Sciences Humaines και στην Ecole Pratique des Hautes Etudes. Ως επιστημονική βοηθός στο τμήμα των κλασικών αρχαιοτήτων του Εθνικού Μουσείου στην Κοπεγχάγη, δημοσίευσε: Les Poteries Hellenistiques, Hama, III 2, 1973 και Les ceramiques et byzantines, Hama, III 3, 1986. Από το 1978 ασχολείται με την έρευνα των αρχείων της Δανίας, με σκοπό τη συγκέντρωση στοιχείων σχετικά με τον ελληνικό χώρο τον 19ο αιώνα και με επίκεντρο την οθωνική περίοδο, 1833-1862 (Λυτ, Χρ., “Μια Δανέζα στην Αυλή του Όθωνα”, Αθήνα 1818-1853, “Έργα Δανών Καλλιτεχνών”, Λυτ, Xρ., “Στην Αθήνα του 1847-1848”).
