Η γυναίκα στο δωμάτιο και άλλες ιστορίες

Αληθινές ιστορίες γυναικών που μιλάνε στην καρδιά μας… Η μοίρα της γυναίκας, πάντα συναρπαστική, πάντα Οδύσσεια, τόσες Ιθάκες να της γνέφουν να τις φτάσει! Μπροστά, κοντά της, γύρω της, οι λαμπερές, οι κοσμοπολίτικες, οι φασαριόζικες! Πιο μακριά, στο πέλαγος της ζωής, οι ουσιαστικές, οι ταπεινές, οι φωτισμένες από τα φεγγάρια-στόχους και τις αγάπες-άγκυρες! Βαστάτε, γυναίκες, τη ζωή στις πλάτες σας! Δείτε την, θαυμάστε την, καμαρώστε γι’ αυτήν παντού! Σταλάζουν οι στιγμές και γεμίζουν τις λίμνες των ματιών. Το μεγαλείο της ζωής δεν είναι τελικά οι σημαντικές στιγμές της. Είναι η διαδρομή, το κολύμπι, η ορειβασία, το τρέξιμο προς αυτές. Το συναισθηματικό φορτίο ενός φουστανιού που αλλάζει κορμί, αλλάζει εποχή, αλλάζει αρώματα. Μια σκυτάλη που παραδίδεται, με την ευχή να ξαναπαραδοθεί αργότερα. Πίσω της μάτια γεμάτα, κύκλοι φυσιολογικοί της ζωής, ευτυχισμένοι…

Χαρίκλεια Ντερμανάκη (Συγγραφέας)

Γεννήθηκε στο Μόντρεαλ από γονείς μετανάστες. Τα παιδικά και εφηβικά της χρόνια τα έζησε στα Χανιά. Άρχισε να γράφει – να μουτζουρώνει μάλλον – στο χαρτί, πριν ακόμα μιλήσει. Είχε τη μεγάλη τύχη να της μάθουν γράμματα, δάσκαλοι εξαιρετικοί, άνθρωποι φωτεινοί και ανήσυχοι. Σε αυτούς και στους γονείς της χρωστάει την αγάπη για το διάβασμα, την αίσθηση του ταξιδιού που προσφέρει η μυρωδιά ενός δερματόδετου παλιού βιβλίου, τη λύτρωση που χαρίζει το άδειασμα της ψυχής πάνω σε ένα λευκό χαρτί. Πέρασε στο Πανεπιστήμιο, στο ΤΕΦΑΑ, ξαφνιάζοντας το φιλικό και συγγενικό της περιβάλλον, που περίμεναν ότι θα σπουδάσει Φιλολογία ή Νομική. Κάποιες φορές το μετανιώνει, κάποιες άλλες χαίρεται. Ο αθλητισμός ήταν πάντα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής της. Έτρεχε και μετά επέστρεφε σπίτι κι έγραφε, και όταν τα συναισθήματα την φουρτούνιαζαν και την έπνιγαν, ξανάβγαινε έξω κι έτρεχε. Ταξίδεψε πολύ, μα τα ωραιότερα ταξίδια της ήταν αυτά μέσα στις ψυχές των ανθρώπων. Τέτοια ταξίδια διηγείται …