Η δουλεία της εποχής μας. Το κράτος

Η έκδοση αυτή παρουσιάζει μια λιγότερο γνωστή πλευρά του Τολστόι, που δεν είναι άλλη από την πολιτική του φιλοσοφία, αυτόν τον ιδιότυπο αναρχοχριστιανισμό του που στάθηκε αταλάντευτα ενάντια στον φόνο, τον πόλεμο, τον εθνικισμό, τον καπιταλισμό, την οικονομική εκμετάλλευση, την κυβέρνηση και το κράτος, διδάσκοντας την ελευθερία και τον πασιφισμό.

Lev Nikolaevic Tolstoj (Συγγραφέας)

Ο Τολστόι (Λεβ Νικολάγιεβιτς Τολστόι) γεννήθηκε στην Γιασνάγια-Πολιάνα, στις 28 Αυγούστου 1828. Ανήκε σε οικογένεια πλούσιων και ευγενών γαιοκτημόνων. Έκανε ολιγόχρονες σπουδές στο πανεπιστήμιο του Καζάν, όπου παρακολούθησε μαθήματα πρώτα στη σχολή ανατολικών γλωσσών και στη συνέχεια στη νομική σχολή. Κατατάχθηκε στο στρατό και συμμετείχε στις εκστρατείες του Καυκάσου και στην άμυνα της Σεβαστούπολης. Κατά την περίοδο αυτή γράφει και τα πρώτα του λογοτεχνικά έργα: Σταθμοί μιας ζωής (Παιδικά χρόνια, εφηβεία, νεότητα) (1852-1857), Μια χιονοθύελλα (1856), Οι δύο Ουσάροι (1856), Διηγήσεις από την Σεβαστούπολη (1868). Η επιτυχία που είχαν αυτά τα διηγήματα τον ενθάρρυνε ν΄ αφοσιωθεί επαγγελματικά στη συγγραφή. Το 1863 εκδίδει το έργο “Οι Κοζάκοι” και το “Πόλεμος και Ειρήνη” (1865-69) το οποίο έγινε δεκτό με ψυχρότητα από τους κριτικούς. Την περίοδο της μεγάλης δόξας καταλαμβάνεται από υπαρξιακές ανησυχίες και αρχίζει ν΄ αναζητά τον Θεό. Το πραγματικό γεγονός της αυτοκτονίας μιας νέας γυναίκας από ερωτική απογοήτευση σε σιδηδρομικό σταθμό της κεντρικής Ρωσίας του δίνει την έμπνευση για να γράψει την Άννα Καρένινα. Άλλα έργα του είναι: “Ο θάνατος του Ιβάν Ίλιτς” (1886), “Η σονάτα του Κρόυτσερ” (1889), “Κύριος και υπηρέτης” (1895) και τέλος “Η Ανάσταση” (1899). Το 1901 η Ιερά Σύνοδος θεωρώντας ότι ένα απόσπασμα του βιβλίου Η Ανάσταση είναι εχθρικό προς την ορθόδοξη εκκλησία αποφασίζει τον αφορισμό του συγγραφέα, ο οποίος απογοητευμένος τρέπεται σε φυγή η οποία θα καταλήξει στο θάνατο του συγγραφέα το Νοέμβριο του 1910.

 

Ισιδώρα Στανιμεράκη (Μεταφραστής)

 

Ξένια Καλαϊτζίδου (Μεταφραστής)

Η Ξένια Καλαϊτζίδου γεννήθηκε το 1989 στην Πένζα της Ρωσίας. Έχει σπουδάσει στο Πολυτεχνείο του Α.Π.Θ και είναι πτυχιούχος του ινστιτούτου ρώσικης γλώσσας Αθηνών Πούσκιν. Το 2015 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ένεκεν η πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο: “Ήρωες άχαρων πόλεων”, ενώ, ποιήματα της έχουν συμπεριληφθεί στην “ανθολογία 77 βραβευμένων ποιητών” των φεστιβάλ ποίησης της Ε.Σ.Λ.Ε.. Έχει μεταφράσει Ρώσους κλασικούς και πρωτοποριακούς ποιητές, Εβραίους αναρχικους ποιητές της Αμερικής, ποιητές και πεζογράφους της Μπενγκαλι, κι άλλους Ασιάτες ποιητές. Είναι τακτική συνεργάτιδα του λογοτεχνικού περιοδικού Ένεκεν και μέλος της διαχειριστικής ομάδας του λογοκεντρικού περιοδικού Αντλία. Άρθρα, μεταφράσεις και ποιήματα της έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά ηλεκτρονικά περιοδικά και ιστολόγια. Εργάζεται ως καθηγήτρια ρώσικης γλώσσας.