Η θάλασσα της ηρεμίας

Το 1912 ο Έντουιν Σεντ Άντριου είναι δεκαοχτώ χρονών, όταν διασχίζει τον Ατλαντικό ωκεανό με ατμόπλοιο. Καθώς εισέρχεται στο δάσος, στην άγρια ερημιά της Βρετανικής Κολομβίας, μένει έκθαμβος… Σε μια στιγμή απόλυτου σκότους σαν έκλειψη, ακούει νότες βιολιού να αντηχούν σε έναν σταθμό αερόπλοιων – μια εμπειρία που τον συγκλονίζει βαθιά. Δύο αιώνες αργότερα, το 2203, η διάσημη συγγραφέας Όλιβ Λουέλιν βρίσκεται σε περιοδεία για την προώθηση του βιβλίου της. Ταξιδεύει σε όλη τη Γη, μακριά από το σπίτι της στη δεύτερη σεληνιακή αποικία – ανυποψίαστη για μια πανδημία που βρίσκεται σε εξέλιξη. Στο πιο πολυδιαβασμένο βιβλίο της εμφανίζεται μια παράξενη σκηνή: ένας άντρας παίζει βιολί με τον ήχο του να αντηχεί στον διάδρομο ενός σταθμού αερόπλοιων, ενώ τα δέντρα του δάσους υψώνονται ολόγυρά του. Σχεδόν διακόσια χρόνια αργότερα, το 2401, ο Γκάσπερι Ρόμπερτς, φύλακας ξενοδοχείου στην Πόλη της Νύχτας, καλείται να ταξιδέψει πίσω στον χρόνο για να ερευνήσει την παράξενη σύμπτωση των δύο γεγονότων, ικανή να διαταράξει το χρονοδιάγραμμα του Σύμπαντος. Με φόντο μια καινούρια πανδημία, η Emily St. John Mandel δημιουργεί μια επιβλητική δυστοπία σε παράλληλα σύμπαντα, που ισορροπεί ανάμεσα στο βαθιά ανθρώπινο και το σκοτεινό. Ένα μυθιστόρημα που διερευνά την αγωνία της ανθρωπότητας μπροστά στο άγνωστο μέλλον που ξεπροβάλλει.

Emily St. John Mandel (Συγγραφέας)

 

Βάσια Τζανακάρη (Μεταφραστής)

Η Βάσια Τζανακάρη γεννήθηκε το 1980. Εργάζεται ως δημοσιογράφος στην “Athens Voice” και το περιοδικό “Sonik”. To “Έντεκα μικροί φόνοι” είναι το πρώτο της βιβλίο.