Η νύχτα των κήπων

Η νέα ποιητική συλλογή του Κυριάκου Χαραλαμπίδη, δέκατη πέμπτη στη σειρά, ενδεχομένως αποτελεί την πληρέστερη κωδικοποίηση των θεματικών μοτίβων και των εκφραστικών μέσων του σπουδαίου Έλληνα ποιητή. Η λέξη Έλληνας δεν έχει να κάνει με το γεωγραφικό σημείο γέννησης και το μητρώο καταγωγής του. Αντίθετα, ο γεννημένος στην Κύπρο ποιητής επιχειρεί να συλλάβει ορισμένα βαθύτερα υποστασιακά στοιχεία του έθνους στην πνευματική του διάσταση, δηλαδή ως αδιάσπαστης ενότητας που η ουσιαστική της ολοκλήρωση εδράζεται στη διέκταση του ορίζοντα και την υπέρβαση μονολιθικών εννοιών. Η σύμμειξη ιστορίας και μύθου αποτελεί γι’ αυτόν τη βάση για τη διερεύνηση και την εξήγηση του ερεβώδους αλλά και λαμπερού ή και διαμπερούς μυστηρίου της ζωής μέσα από την ελληνική εκδοχή του. Με υλικά που αντλεί από εθνικά δράματα και πάθια, χωρίς να αποκρύβει και την ίδια την ελληνοπάθειά μας, ο Χαραλαμπίδης οικοδομεί ουσιαστικά τη μυστική του σχέση με την Ποίηση. Η χρήση των λέξεων και η μουσική τους γεωμέτρηση είναι ο τρόπος με τον οποίο επιχειρεί, όπως λέει, «να εκβιάσει ένα νόημα για τη σύνθεση του Κόσμου και τη σύλληψη στοιχείων και νόμων που σχετίζονται με το μυστήριο της Δημιουργίας».

Κυριάκος Χαραλαμπίδης (Συγγραφέας)

Ο Κυριάκος Χαραλαμπίδης γεννήθηκε στην Άχνα (1940) και μεγάλωσε στην Αμμόχωστο. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Παρακολούθησε μαθήματα Θεάτρου στην Αθήνα και ειδικεύτηκε σε θέματα Ραδιοφωνίας στο Μόναχο. Εργάστηκε ως φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση και για τρεις δεκαετίες στο Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου, απ’ όπου αφυπηρέτησε ως Διευθυντής Ραδιοφωνίας. Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές: “Πρώτη πηγή” (1961), “Η άγνοια του νερού”, με πρόλογο Τ. Κ. Παπατσώνη (1967), “Το αγγείο με τα σχήματα” (Λευκωσία 1973), “Αχαιών ακτή” (Λευκωσία 1977· Άγρα, 2003), “Αμμόχωστος βασιλεύουσα” (Ερμής, 1982· Άγρα, 1997) -οι τρεις τελευταίες συλλογές τιμήθηκαν με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης της Κύπρου -, “Θόλος” (Ερμής, 1989· Αθήνα 1998, Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών), “Μεθιστορία” (Άγρα, 1995, Κρατικό Βραβείο Ποίησης της Ελλάδας), “Δοκίμιν” (Άγρα, 2000), “Αχαιών ακτή” (2003), “Αιγιαλούσης επίσκεψις” (2003), “Κυδώνιον μήλον” (Άγρα, 2006), “Ίμερος” (Μεταίχμιο, 2012), “Στη γλώσσα της υφαντικής” (Μεταίχμιο, 2013).
Το 1997 κυκλοφόρησε (μετάφραση και εισαγωγή του ιδίου) το βιβλίο “Ρωμανού του Μελωδού: Τρεις ύμνοι” (Βραβείο της Ελληνικής Εταιρείας Μεταφραστών Λογοτεχνίας). Το 2009 κυκλοφόρησαν δύο τόμοι με δοκίμια, άρθρα και συνεντεύξεις του από τις εκδόσεις Άγρα, με τίτλο “Ολισθηρός ιστός” (δοκίμια, μελέτες, άρθρα, συνεντεύξεις) και το 2010, από τις εκδόσεις Μεταίχμιο στη σειρά Μια Πόλη στη Λογοτεχνία, η επιλογή κειμένων που επιμελήθηκε με τη Λευκωσία.
Το 1998 τιμήθηκε με το Διεθνές Έπαθλο Καβάφη στην Αίγυπτο. Το 2003 η Ακαδημία Αθηνών του απένειμε το Βραβείο Κώστα και Ελένης Ουράνη για το σύνολο του ποιητικού του έργου. Το 2006 του απονεμήθηκε το Βραβείο Πολιτιστικής Προσφοράς Τεύκρου Ανθία – Θοδόση Πιερίδη. Το 2007 τιμήθηκε από την Κυπριακή Δημοκρατία με το Αριστείο Γραμμάτων, Τεχνών και Επιστημών. Το 2013 αναγορεύτηκε Επίτιμος Διδάκτωρ του Τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και εξελέγη αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στον κλάδο Λογοτεχνίας (Ποίησης) στην Τάξη των Γραμμάτων και των Καλών Τεχνών.
Μεταφράσεις του έργου του κυκλοφορούν σε αυτοτελείς εκδόσεις στα Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Σουηδικά, Βουλγαρικά και Αλβανικά.