Καλημέρα, Ελπίδα

(1892-1896) Η Αλεξανδριανή και η Ελπίδα, συμμαθήτριες στο Διδασκαλείο του Αρσακείου, βρίσκουν η μία στην άλλη ένα κομμάτι του εαυτού τους και μια μεγάλη φιλία σημαδεύει τη ζωή τους. Τις ενώνει το κοινό πάθος για γνώση, αλλά και η λαχτάρα να “ζήσουν” και να “δώσουν”, να γίνουν δασκάλες και να προωθήσουν τα ιδανικά του ελληνισμού. Ζουν τέσσερα χρόνια με συγκλονιστικές αλλαγές, με γεγονότα σημαντικά για τις ίδιες, τις οικογένειές τους, την Ελλάδα, στο ιστορικό πλαίσιο της αναβίωσης των Ολυμπιακών αγώνων, που τις συναρπάζουν. Η Αλεξανδριανή από το Παρίσι, η Ελπίδα από την Αθήνα θα βιώσουν με δυναμισμό αυτό το μεγάλο, θαυμαστό συμβάν. Τελικά, η ίδια η ζωή, που γράφει το σενάριο της ιστορίας με συγκίνηση, χιούμορ και απρόοπτα που κόβουν την ανάσα, τους γνέφει πως, όσο απρόβλεπτα κι αν έρχονται τα πράγματα, μπορούν πάντα να λένε καλημέρα στην ελπίδα.

Αγγελική Βαρελλά (Συγγραφέας)

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1930. Μεγάλωσε στην Αθήνα. Είναι πτυχιούχος του Ιστορικού-Αρχαιολογικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών. Για πρώτη φορά ασχολήθηκε με το παιδικό βιβλίο το 1966 και έκτοτε είναι αφοσιωμένη στο λογοτεχνικό αυτό είδος, με έντονη παρουσία σε όλες τις εκδηλώσεις (σχολεία, συλλόγους γονέων, δήμους, βιβλιοθήκες κτλ.) που γίνονται για το παιδί και το παιδικό βιβλίο όχι μόνο στην Αθήνα αλλά σε όλη την Ελλάδα. Έχει βραβευτεί από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά, τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου και το Υπουργείο Παιδείας για τα αναγνωστικά που έγραψε για τα παιδιά του δημοτικού σχολείου. Μετέφρασε και διασκεύασε στα ελληνικά πολλά ξένα βιβλία και συνεργάστηκε με την ελληνική ραδιοφωνία, την τηλεόραση, τα περιοδικά “Ερυθρός Σταυρός”, “Συνεργασία”, “Το Ρόδι” κ.ά. Έργα της (σκετς και λοιπά θεατρικά) παίζονται στα σχολεία. Είναι πρόεδρος της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς και μέλος α) της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, β) του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, γ) της Λέσχης Μελέτης και Έρευνας της Παιδικής Λογοτεχνίας Διαδρομές (και υπεύθυνη ύλης του ομώνυμου περιοδικού). Το βιβλίο της “Η Ελλάδα κι εμείς” αναγράφηκε στον Τιμητικό Πίνακα (1968) της Διεθνούς Οργάνωσης Βιβλίων για τη Νεότητα (ΙΒΒΥ). Το βιβλίο της “Φιλενάδα, Φουντουκιά μου” κέρδισε έναν από τους τρεις επαίνους του Διεθνούς Βραβείου Παιδικής Λογοτεχνίας Janusz Korczak (1985) στην Πολωνία. Προτάθηκε για το σύνολο του έργου της από τον κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου για το Βραβείο Άντερσεν το 1990. Τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Βιβλίου Γνώσεων 1998 για το έργο της “Κόρινθος”.

 

Έλλη Σολομωνίδη – Μπαλάνου (Εικονογράφος)

Η Έλλη Σολομωνίδη Μπαλάνου γεννήθηκε στο Ψυχικό. Η οικογένεια του πατέρα της ήταν από τη Σμύρνη και της μητέρας της από την Κωνσταντινούπολη. Η Έλλη άρχισε να ζωγραφίζει προτού ακόμα μάθει να γράφει. Μόλις τελείωσε το Αρσάκειο, μπήκε στη σχολή Καλών Τεχνών -στην τάξη του Μόραλη- απ΄ όπου βγήκε σύντομα για οικονομικούς λόγους. Μετά τη διακοπή των σπουδών της, δουλεύει ως μακετίστα και ως σχεδιάστρια σε γραφείο διακοσμήσεως εσωτερικών χώρων και αργότερα στο σχεδιαστήριο της ΕΡΤ, ενώ παράλληλα φοιτά στη σχολή Δοξιάδη, στο Τμήμα Σκηνογραφίας με δασκάλους της τον Τσαρούχη, τον Τάσσο και Βασιλείου και τελειώνει και τις σπουδές της στο Γαλλικό, όπως και στο Ιταλικό Ινστιτούτο, από το οποίο παίρνει υποτροφία για μαθήματα Τέχνης στο Πανεπιστήμιο της Περούτζια. Από το 1960 έως το 1993, σκηνογραφεί 14 έργα κυρίως στην Λυρική, στου Ευαγγελάτου και στο Ελεύθερο θέατρο. Από το ΄61 αρχίζει η συνεργασία της με τη “Μεσημβρινή” και τις “Εικόνες” της Ελένης Βλάχου, ως σκιτσογράφος καλλιτεχνικών σελίδων τους, όπου και παραμένει ως το ΄67, όταν διακόπτεται η έκδοσή τους λόγω Δικτατορίας. Η Ελένη Βλάχου την προσλαμβάνει το 1974 μετά την επανέκδοση της “Καθημερινής”, και εκεί εργάζεται μέχρι σήμερα ανελλιπώς, καλύπτοντας όλα τα καλλιτεχνικά γεγονότα της Αθήνας. Το 1988 εκδόθηκε σε πολυτελή τόμο το βιβλίο της “30 χρόνια σκίτσα”.