Κοινωνικές αναπαραστάσεις των νέων εργαζομένων για την εργασία και την εκπαίδευση

Το βιβλίο αυτό αναφέρεται στις αντιλήψεις, τις αναπαραστάσεις και τις πρακτικές απέναντι στην εργασία και την εκπαίδευση των νέων ηλικίας 16-18 ετών από τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα που διέκοψαν το σχολείο, κυρίως πριν το τέλος της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, και εργάζονται στους βασικούς παραγωγικούς τομείς του Λεκανοπεδίου. Η εγκατάλειψη του σχολείου `που δε λέει τίποτα`, οι προσπάθειες για μια `καλύτερη δουλειά` και το όνειρο του `αφεντικού` δείχνουν ότι οι σχέσεις του σχολείου με την εργασία δεν περιορίζονται πλέον στο επίπεδο των κοινωνικών ανισοτήτων και των αποκλεισμών, του έθους της `συνέχειας` και του `χρέους` προς την οικογένεια και το κοινωνικό στρώμα. Πρόκειται περισσότερο για τη δημιουργία νέων σχέσεων ανάμεσα στα συμβολικά συστήματα της `κοινωνικής ανόδου`, της `οικονομικής ασφάλειας` και της `προσωπικής ευτυχίας`, που αυξάνουν την ετερογένεια και την πολλαπλότητα των κατώτερων στρωμάτων και της οικογένειας, των αναγκών και των προσδοκιών τους. [Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]