Ο ενάρετος κύκλος της απληστίας

…Η πόλη, όταν ξυπνά, είναι ανήμερο θεριό, έχοντας ανάγκη από αίμα να τρέχει γρήγορα στις αρτηρίες και οξειδωμένα αέρια να γεμίζουν τα πνευμόνια. Θέλει ανθρώπους, νευρωτικά μυρμήγκια, να περιφέρονται στους δρόμους, εθισμένους στην απληστία, εξαρτημένους από το χρήμα και την εφήμερη αναγνώριση, κυνηγούς σε χίμαιρες και ανόητες επαναλαμβανόμενες πράξεις. Οι μάχες που δίνουν δεν έχουν μορφή ανθρώπινης συμπόνιας, αλλά μοιάζουν σαν τον πόλεμο που κάνει η ύλη στο άπειρο του σύμπαντος. Όποιος γυρεύει την αγαθή φύση του ανθρώπου στη νευρωτική πλευρά της πόλης είναι εκείνος που έζησε μέσα από παιδικά παραμύθια και εγκλωβίστηκε στους προστατευτικούς τοίχους ενός οικογενειακού περιβάλλοντος. Οι υπόλοιποι υπομένουν τις καταιγίδες από τα πάθη τους, γίνονται μάρτυρες εσωτερικών διεργασιών ζωής που εμποδίζουν κάθε αρμονία συνύπαρξης, επιβάλλοντας πολέμους στους ίδιους τους τους εαυτούς. Πού είναι ο έρωτας, πού είναι η αγάπη; Ποιος έκρυψε την αγαθή ψυχή του κόσμου; Γιατί ζούμε σε θάλασσα από μίσος και απληστία; Για να βρεις την καλοσύνη πρέπει να μεταναστεύσεις στον κόσμο των ιδεών, σε μια άλλη πόλη με το ίδιο όνομα, που δε θα έχει καμιά επικοινωνία με αυτή που οι ήχοι της έφταναν στα αυτιά του Κίμωνα…

Νίκος Ρόης (Συγγραφέας)