Ο τελευταίος πίνακας ή το πορτραίτο του Θεού

“Θα ήθελα να γράφω όπως ένας ζωγράφος. Θα ήθελα να γράφω όπως ζωγραφίζουν. Όπως θα ήθελα να ζήσω. Όπως κατορθώνω ίσως να ζήσω κάποιες φορές. Ή μάλλον: όπως κάποιες φορές μου δίνεται να ζήσω στο απόλυτο παρόν. Στο συμβάν της στιγμής. Ακριβώς στο παρόν της στιγμής, εισέρχομαι σε αυτό που την ανοίγει και μετά αφήνομαι να γλιστρήσω στο βάθος της ίδιας της στιγμής. Έτσι είναι που ζω, έτσι είναι που προσπαθώ να γράψω. Εκείνος ή εκείνη που στη γραφή είναι σε σύνδεση με τη στιγμή, είναι για μένα η καλύτερη συντροφιά. Τι είναι ένας ζωγράφος; Κυνηγάει τις στιγμές όπως ένας κυνηγός πουλιών. «… συνειδητοποιώ ότι πρέπει να εργαστώ πολύ για να αποδώσω αυτό που αναζητώ: “την εντύπωση της στιγμής”, ιδίως το κάλυμμα των πραγμάτων, το ίδιο φως να διαχέεται παντού». Είναι ο Μονέ που το είπε αυτό, το 1890: αυτό που αναζητώ, η εντύπωση της στιγμής… Το ίδιο φως να διαχέεται παντού, το ίδιο φως, τι ίδιο φως.” […]

Helene Cixous (Συγγραφέας)

Η Ελέν Σιξού γεννήθηκε στο Οράν της Αλγερίας το 1937, από γονείς εβραϊκής καταγωγής (Γάλλος πατέρας και γερμανίδα μητέρα). Είναι ακαδημαϊκός, φεμινίστρια, φιλόσοφος, ποιήτρια, θεατρική συγγραφέας και κριτικός λογοτεχνίας, κυριότερη εκπρόσωπος, μαζί με την Τζούλια Κρίστεβα, της μετα-δομιστικής φεμινιστικής θεωρίας. Κατέχει τιμητικούς τίτλους από τα πανεπιστήμια Queen’s University και University of Alberta (Καναδάς), University College Dublin (Ιρλανδία), University of York και University College London (Μ. Βρετανία), Georgetown University, Northwestern University και University of Wisconsin-Madison (ΗΠΑ). Το 2008 εκλέχθηκε “A.D. White Professor-at-Large” στο Πανεπιστήμιο Cornell των ΗΠΑ, έως το 2014.

 

 

Θωμάς Συμεωνίδης (Μεταφραστής)

O Θωμάς Συμεωνίδης (1977, Θεσσαλονίκη) αποφοίτησε από την Πολυτεχνική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και την Ανωτάτη Εθνική Σχολή Αρχιτεκτονικής στο Παρίσι (ENSAPVDS). Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στη London School of Economics & Political Sciences και στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο όπου και υποστήριξε τη διδακτορική του διατριβή με θέμα την ερμηνεία που επιχειρεί ο Theodor Adorno στο “Τέλος του παιχνιδιού” του Samuel Beckett. Κατά το παρελθόν, εργάστηκε στη δημόσια διοίκηση και συνεργάστηκε με αρχιτεκτονικά γραφεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ζει μόνιμα στο Παρίσι όπου εργάζεται πάνω στο αντικείμενο της φιλοσοφικής και συγκριτικής αισθητικής παράλληλα με τη συγγραφική του δραστηριότητα στη λογοτεχνία και το θέατρο. Είναι μέλος της Ελληνικής Αισθητικής Εταιρείας.