Πήγασος δίχως φτερά

Στα λυρικά αυτά πεζογραφήματα ο συγγραφέας αναπλάθει με ποιητικά μέσα τις ευφρόσυνες ώρες των παιδικών και εφηβικών του χρόνων, σε κάποια ταξίδια αναπολητικών αποδράσεων αλλά και ατομικής ενδοσκόπησης.Ο λόγος του λιτός, περιεκτικός και λεπταίσθητος, δομικά οργανωμένος, διάστικτος από συναισθηματικές αποχρώσεις και λέξεις που φωσφορίζουν, με μια συχνά βιβλική «γλωσσολογία», καλεί τον αναγνώστη σε μια πορεία επιστροφής «από τα όρη των αρωμάτων», όπου ο συγγραφέας επανακάμπτει σε καιρούς και τόπους που συνδέθηκαν με την προσωπική του βιογραφία. Κύριος άξονας των αναδρομών του η Λέσβος, νησί της καταγωγής του, με διακτινώσεις στην Κύπρο, την Ήπειρο και αλλού, με εμβληματικότερο άξονα την Κωνστάντζα της Ρουμανίας, τόπο γέννησης του συγγραφέα, όπου αφηγείται με εξομολογητικό τόνο και περιγραφική δύναμη το συγκλονιστικό χρονικό της προσφυγιάς του ίδιου και των γονιών του και τον επαναπατρισμό τους στην Ελλάδα, χρονικό που διαδραματίζεται στο οδοιπορικό «ήταν μια πατρίδα». Ο Πήγασος δίχως φτερά είναι ένα βιβλίο πυκνού φιλοσοφικού ύφους, που αναδεικνύει την ιδιοπροσωπία του συγγραφέα, ένα βιβλίο ψυχής, που θα θέλξει και θα συγκινήσει.