Πυρηνική στρατηγική και Μεσόγειος – Από τη Ρότα ως τη Μαύρη Θάλασσα και το Σουέζ

Με το τραύμα των συνθηκών που οδήγησαν στο ξέσπασμα του Β΄ ΠΠ δεδομένο, την επαύριον της λήξης του, πολιτικές, διπλωματικές και στρατιωτικές ηγεσίες παγκοσμίως συνέκλιναν σε ορισμένες θεμελιώδεις διαπιστώσεις, παραδοχές και επιδιώξεις, ανεξαρτήτως της αβύσσου που τις χώριζε κατά τα άλλα. Βασικός σκοπός, ειδικά των στρατιωτικών, υπήρξε η αποφυγή της υστέρησης σε μέσα που επιβεβαιωμένα θα οδηγούσε σε πειθαναγκασμούς, αιφνιδιασμούς, εντέλει ήττες (ακόμη και αναίμακτες αρχικά) – αυτό υπήρξε το κληροδότημα της παγκόσμιας σύρραξης που έληξε το 1945. Η έλευση των ατομικών / πυρηνικών όπλων αποτέλεσε έναν ακόμη καταλυτικό παράγοντα, κατά τη μεταπολεμική εποχή. Ο Ψυχρός Πόλεμος οριοθετήθηκε από την προσπάθεια υπεροχής ή έστω εξισορρόπησης στη μονομαχία των δύο τότε Υπερδυνάμεων, των ΗΠΑ και της ΕΣΣΔ. Οι προϋποθέσεις της Πυρηνικής Αποτροπής, η οποία βρισκόταν στο επίκεντρο των σχεδιασμών Υψηλής Στρατηγικής τους, περιελάμβαναν Κρίσιμες Απαιτήσεις για τη λειτουργική αποτελεσματικότητά της. Η Μεσόγειος βρέθηκε στην καρδιά των σχετικών εξελίξεων, για λόγους που περιγράφονται και αναλύονται στην παρούσα μελέτη.

Νίκος Χατζηϊωακείμ (Συγγραφέας)

Ο Νίκος Χατζηϊωακείμ είναι απόφοιτος του Τμήματος Ιστορίας-Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Παν/μίου Ιωαννίνων, κάτοχος ΜΑ in Mediterranean Studies του King’s College London, υπότροφος ΙΚΥ, Δρ Σύγχρονης Ιστορίας Παντείου, μεταδιδακτορικός ερευνητής του ΙΔΙΣ Παντείου και πιστοποιημένος από τον ΕΟΠΠΕΠ εκπαιδευτής ενηλίκων μη-τυπικής εκπαίδευσης. Διδάσκει αντικείμενα των ειδικεύσεών του στη Σχολή Πολέμου του Π.Ν. από το 2008 και στην αντίστοιχη της Π.Α. από το 2016. Το ερευνητικό, συγγραφικό και διδακτικό έργο του επικεντρώνεται σε θέματα Διπλωματικής, Πολιτικής και Στρατιωτικής Ιστορίας, με έμφαση στη Μεσόγειο.

(Πηγή: “Εκδόσεις Γκοβόστη”, 2023)