Σπαραγμένη μνήμη

Σαράντα τρία ποιήματα, αρκετά αφιερωμένα σε κεκοιμημένους, με motto πολλές φορές στίχους από τα ηπειρώτικα τραγούδια-καημούς, με τη συγκινητικά πεισματική επιμονή του Τάσου Πορφύρη στα γλωσσικά και βιωματικά του μοτίβα. Όπως και ο τίτλος δηλώνει, η μνήμη είναι και πάλι αυτή που τον στοιχειώνει και επιστεγάζει όλα τα βασικά ποιητικά του θέματα: ο αέναος χαιρετισμός στη γενέθλια γη και φύση, η επίκληση παλιών συντρόφων και φίλων, η ξενιτιά, η άνιση μάχη με τον χρόνο, ο χαμένος καιρός των ερώτων. Ο Τάσος Πορφύρης, θεματοφύλακας μιας ορισμένης ευαισθησίας, θέτει τους δικούς του όρους όρασης, ακοής και αντίληψης των πραγμάτων ως αντίστιξη στην άγρια μεταβαλλόμενη τωρινή πραγματικότητα.

Τάσος Πορφύρης (Συγγραφέας)

Ο Τάσος Πορφύρης γεννήθηκε το 1931 στον Άγιο Κοσμά Πωγωνίου (πρ. Κακουσιούς ή Καξιούς). Το 1938 κατέβηκε στην Αθήνα, όπου ο πατέρας του είχε ανοίξει ζαχαροπλαστείο με τον ξάδελφό του στην οδό Γ’ Σεπτεμβρίου 24. Τον χειμώνα του 1941 επέστρεψε στο χωριό του. Τον χειμώνα του 1945 προς 1946 εγκαταστάθηκε οριστικά στην Αθήνα, όπου αποφοίτησε από τη Β’ Μέση Εμπορική Σχολή, στα Πατήσια, το 1949. Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα το 1961 με την ποιητική συλλογή “Νεμέρτσκα” (εκδόσεις Γεμεντζόπουλος). Aκολούθησαν τα ποιητικά βιβλία “Το εγκαταλειμμένο σπίτι” (Θεσμός, 1968), “Flash Back” (Λύσεις, 1971), “Τοπίο” (Λύσεις, 1973), “Η πέμπτη έξοδος” (Σημειώσεις, 1980), “Τα λαβωμένα” (Έρασμος, 1996), “Σώμα κινδύνου” (Ύψιλον, 2004), “Έρημα” (Ύψιλον, 2008), “Χρονοσυλλέκτης” (Ύψιλον , 2011), “Οι μέσα μας πληγές” (Ύψιλον, 2015) και οι συλλογές πεζογραφημάτων “Η δοντάγρια” (Σοκόλης, 2006) και “Τα σπίτια” (Πανοπτικόν, 2013). Υπήρξε μέλος της εκδοτικής ομάδας των περιοδικών “Μαρτυρίες”, “Προτάσεις” και “Σημειώσεις” και συνεργάτης πολλών περιοδικών (“Λύσεις”, “Φηγός”, “Ηπειρωτικά Χρονικά”, “Ηπειρωτικά Ημερολόγια”, “Ζωσιμάδες”, “Νέα Σύνορα”, “Οροπέδιο”, “Πλανόδιον” κ.ά.). Μετέφρασε ξένη ποίηση για περιοδικά: από τα αγγλικά ποιήματα των E. Pound, T.S. Eliot, D. Thomas (σε συνεργασία με τον Στ. Ροζάνη, περιοδικό “Λύσεις” – τχ. 1, 2 και 3, 1967, 1968 και 1969), από τα γαλλικά ποίηση του Jean Tardieu (σε συνεργασία με τη Ρένα Κοσσέρη, περιοδικό “Λύσεις”, τχ. 6, 1970), καθώς και ποίηση των Τσέχων Antonin Bardusek, Vitezlav Nezval, Zosef Hanglik (περιοδικό “Νέα Σύνορα”, τχ. 69-70) και του Χιλιανού Nicanor Parra (περιοδικό “Φηγός”, τχ. 16, Γιάννενα 2003). Ποιήματά του μεταφράστηκαν σε ξένες γλώσσες (ανθολογία “Poetas Siglo XXI-Antologia Mundial”, κ.ά.). Το 2013 οι Εκδόσεις των Φίλων κυκλοφόρησαν μια συγκεντρωτική έκδοση των ποιημάτων του με τίτλο “Νεμέρτσκα: Ποιήματα 1961-2011”. Επίσης, επιμελήθηκε τις ανθολογίες “Πολυφωνικόν: Ανθολογία Ηπειρώτικης ποίησης” (Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ιωαννίνων, 2002), “Ανθολογία της Βροχής: Ποιήματα 107 ποιητών, Ελλήνων και ξένων” (Τροπικός- Παπαδόπουλος, 2003) και “Αν διψάσεις εγώ θα σου γίνω νερό: Ο ποιητής Δημήτρης Παπαδίτσας (1922-1987)” (Γαβριηλίδης, 2018), και δημοσίευσε κριτικά μελετήματα για τους ποιητές Δημήτρη Παπαδίτσα, Άνθο Πωγωνίτη (Βασίλη Καραφύλλη), κ.ά.