Τα πρόσωπα του ξένου

Εκεί όπου η ψυχανάλυση συναντά την τέχνη, δώδεκα κείμενα για κείνους που διαβαίνουν τα σύνορα κι αλλάζουνε πρόσωπα, σ’ ένα βιβλίο που αφήνεται στους συνειρμούς του για ν’ ακούσει ελεύθερα μέσα απ’ αυτούς. Τι σημαίνει για έναν άνθρωπο να χάνει τον οικείο χώρο του; Πού θα ανήκει, ποιο θα είναι το σπίτι του απ’ όπου θα ξεκινά κάθε μέρα τη ζωή του; Ο ψυχαναλυτής αναζητεί την αλήθεια στην ιστορία και τη γεωγραφία των νοημάτων, θεωρεί ότι ένα κανονικό, αναμενόμενο περιβάλλον είναι απαραίτητο για να ξετυλιχτεί η ζωή του ανθρώπου. Οι εκτοπισμένοι έχουν ανάγκη να δημιουργήσουν δυνητικούς χώρους της τέχνης για να αναπαραστήσουν τις ρήξεις των σταθερών πλαισίων, τα ρήγματα στους δεσμούς με τους άλλους. Αναζητώ λοιπόν τη συνοχή των ξεριζωμένων νοημάτων ακολουθώντας ξανά τα νήματα που υφαίνονται από τον ξένο του Καμύ στον αρνητή του Μέλβιλ, στην αδιαφορία και στην ακηδία που ζούμε σήμερα, στον Ιούδα που καίγαμε κάθε χρόνο στην πυρά του μίσους, στην οικογενειακή γιορτή όπου περιμέναμε ξένους, στους ναυαγοσώστες του Παπαδιαμάντη που δεν μπορούσαν να καταργήσουν το τυχαίο με τις ζαριές τους, στον Οδυσσέα που διαρκώς δεν γύριζε σπίτι, στην ποντικοπαγίδα που έστησε ο Άμλετ για να ειπωθεί το ανείπωτο, στη νοσταλγία του Ταρκόφσκι που δεν μπορούσε να γίνει ένας ξένος, στο βλέμμα του Αγγελόπουλου που αγωνιζόταν να αποκαταστήσει τα αρχεία της μνήμης, στις ξένες λέξεις που η μικρότερη από τις τρεις αδελφές του Τσέχοφ φοβήθηκε ξαφνικά ότι τις χάνει. Άθροισα εδώ αυτά τα νήματα σαν σωσίβια που χρειάστηκα για τις κατακλυσμιαίες υπερβολές της πραγματικότητας, για τις θύελλες των συναισθημάτων, για τα ναυάγια του υποκειμένου, σήμερα, γύρω μας.

Σωτήρης Μανωλόπουλος (Συγγραφέας)

Ο Σωτήρης Μανωλόπουλος είναι απόφοιτος της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου, όπου και ειδικεύτηκε στην ψυχιατρική ενηλίκων. Ειδικεύτηκε στην Παιδοψυχιατρική στο Πανεπιστήμιο της Οττάβας του Καναδά, όπου ορίσθηκε Επίκουρος Καθηγητής πριν επιστρέψει στην Ελλάδα. Εκπαιδεύτηκε στην ψυχανάλυση στην Καναδική Ψυχαναλυτική Εταιρεία. Εργάσθηκε σε ψυχιατρικές νοσοκομειακές μονάδες για ενηλίκους, παιδιά και εφήβους. Επίσης εργάσθηκε ιδιωτικά. Υπήρξε συνιδρυτής της Εταιρείας «Μέριμνα» για τη φροντίδα παιδιών και οικογενειών που αντιμετωπίζουν χρόνια αρρώστια ή και θάνατο. Υπήρξε συνιδρυτής και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας για την Ψυχική Υγεία των Βρεφών. Υπηρέτησε ως διευθυντής εκπαίδευσης και πρόεδρος της Ελληνικής Ψυχαναλυτικής Εταιρείας. Είχε την ευθύνη της έκδοσης του Δελτίου της επί σειρά ετών. Μελετά και διδάσκει για την ψυχανάλυση παιδιού και εφήβου, και τις Φροϊδικές ρίζες των Κλάιν, Μπίον και Γουίνικοτ.
Έχει εκδώσει τα βιβλία:
-Τραγική ανάγνωση της ιστορίας, Ίκαρος, 2010,
-Ψυχικοί δεσμοί, κοινωνικοί θεσμοί, εκδόσεις Γαβριηλίδη, 2011,
-Για τον Χαρακτήρα, ΜΕΤΑ, 2012,
-Δρόμοι της εφηβείας, Νήσος, 2015,
-Τα διαβατικά, Αρμός, 2016,
-Τι λένε οι άνθρωποι στον δρόμο και τι ακούει ο ψυχαναλυτής, Αρμός, 2017,
-Ψυχική σκηνή και αρχαίο δράμα, Αρμός, 2021,
-Ανήμερη Χώρα, Μελάνι, 2022,
-Psychoanalysis and Euripides’ Suppliant Women. A tragic Reading of Politics, Routledge, 2022.

(Πηγή: “Εκδόσεις Αρμός”, 2023)