Ταξί

Ο Σαντίνο είναι ένας μελαγχολικός άντρας που δεν μπορεί να διαχειριστεί την απώλεια ούτε να ξεφύγει από τις εμμονές του, είτε αυτές αφορούν τραγούδια, φίλους, εχθρούς είτε τις στάχτες της γιαγιάς του που τις κουβαλάει στο αυτοκίνητό του. Περιπλανιέται με το ταξί του άσκοπα στη Βαρκελώνη, καθώς διστάζει να επιστρέψει σπίτι του επειδή φοβάται ότι η σύζυγός του, απαυδισμένη από τις απιστίες του θα τον εγκαταλείψει μιας και νιώθει πως δεν τον έχει πια ανάγκη. Δεν είναι σίγουρος για τίποτα – αν θέλει να χωρίσει, αν θέλει να είναι οδηγός ταξί, αν είναι ικανός να αγαπάει, ή αν το μόνο που έχει σημασία είναι να τριγυρνάει στους δρόμους της Βαρκελώνης ακούγοντας την αγαπημένη του μουσική… Η μοίρα όμως τον προορίζει για ντετέκτιβ και δεν μπορεί παρά να αποδεχτεί τον ρόλο αυτό όταν η Σοφία, μια συνάδελφός του, ζητά τη βοήθειά του. Στο ταξί της έχει βρεθεί μια μαύρη τσάντα γεμάτη ναρκωτικά. Τώρα που ταξιτζήδες και ναρκέμποροι την έχουν πάρει στο κατόπι θα καταφέρει ο Σαντίνο να σώσει τη Σοφία; Θα καταφέρει να σώσει τον γάμο του και τον εαυτό του;

Carlos Zanón (Συγγραφέας)

Ο Carlos Zanon (Κάρλος Θανόν) γεννήθηκε στη Βαρκελώνη το 1966. Μυθιστοριογράφος, ποιητής, δικηγόρος, αρθρογράφος και λογοτεχνικός κριτικός. Τα πρώτα του ποιήματα δημοσιεύθηκαν στη δεκαετία του ’80 και από τότε έχει δημοσιεύσει πολλές συλλογές με θερμή κριτική υποδοχή. Το ντεμπούτο του ως μυθιστοριογράφου το έκανε το 2008 με το Nadie ama a un hombre bueno, και έναν χρόνο αργότερα εξέδωσε το Tarde, mal y nunca, με το οποίο κέρδισε το Premio Brigada 21 για το Καλύτερο νουάρ μυθιστόρημα της χρονιάς. Το επόμενο μυθιστόρημά του, No llames a casa, κυκλοφόρησε το 2012 και κέρδισε το Premio Valencia Negra για το Καλύτερο μυθιστόρημα της χρονιάς. Η μεγάλη του επιτυχία ήρθε το 2014 με το Yo fui Johnny Thunders που αγαπήθηκε από κριτικούς και αναγνώστες και κέρδισε το βραβείο Dashiell Hammett το 2015. Διευθυντής του διάσημου φεστιβάλ αστυνομικής λογοτεχνίας BCNegra, έλαβε το Premio Continuara σε αναγνώριση του έργου του.

 

 

Δάφνη Χρήστου (Μεταφραστής)