Το ετήσιο συμπόσιο της συντεχνίας των νεκροθαφτών

Για τις ανάγκες της διδακτορικής του διατριβής σχετικά με το τι σημαίνει να ζεις στην ύπαιθρο τον 21ο αιώνα, ο φοιτητής Εθνολογίας Νταβίντ Μαζόν εγκαταλείπει το Παρίσι και μετακομίζει σε ένα λιτό χωριό της γαλλικής επαρχίας. Εγκατεστημένος στο αγρόκτημα της Ματίλντ και του Γκαρύ, και σύντομα εξοπλισμένος με ένα μηχανάκι, χρήσιμο για τη διεξαγωγή των ερευνών του, ο νεοφερμένος αρχίζει να κρατά ημερολόγιο, καταγράφοντας μικρά γεγονότα και τοπικά έθιμα, αποφασισμένος να ορίσει και να αποτυπώσει την πεμπτουσία της αγροτικής ζωής. Για να βυθιστεί καλύτερα στο πνεύμα του τόπου, ο Νταβίντ γίνεται συχνός επισκέπτης του Καφέ των Ψαράδων και του πληθωρικού δημάρχου Μαρσιάλ, ο οποίος ως ο ιδιοκτήτης του τοπικού γραφείου κηδειών είναι ο αμφιτρύωνας του ετήσιου Συμποσίου της Συντεχνίας των Νεκροθαφτών, μιας γιγαντιαίας τριήμερης γιορτής κατά τη διάρκεια της οποίας ο Θάνατος δίνει μια ανάπαυλα ώστε οι νεκροθάφτες —και οι αναγνώστες— να διασκεδάσουν χωρίς ενδοιασμούς. Σε μια μυθική αφθονία φαγητού, σπονδών και λέξεων, σε ένα αδιάκοπο μπρος πίσω μεταξύ του παρόντος και του παρελθόντος, ακολουθώντας τις ιδιοτροπίες του Τροχού του Χρόνου στον οποίο ο Θάνατος ανασταίνει τις ψυχές που αιχμαλωτίζει, ο συγγραφέας της Πυξίδας (Βραβείο Goncourt 2015) αποκαλύπτει τον λαϊκό πολιτισμό σε όλο το βάθος του, επιστρατεύοντας τη μυθολογία, τη λογοτεχνία, την πολιτική και την επιστήμη για να ζωογονήσουν με τους χυμούς τους μια αφήγηση γεμάτη οίστρο, ιλαρότητα και χιούμορ.

Mathias Enard (Συγγραφέας)

Ο Ματιάς Ενάρ (Mathias Énard), γεννήθηκε στη Νιόρ της Γαλλίας το 1972. Σπούδασε αραβικά και περσικά στο Ινστιτούτο Ανατολικών Γλωσσών και πέρασε αρκετά χρόνια στη Μέση Ανατολή. Το πρώτο του μυθιστόρημα, “La perfection du tir” τιμήθηκε με το βραβείο Prix des Cinq Continent de la Francophonie το 2004. Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα Remonter l’Orénoque (2005), Zone (2008, βραβείο Décembre), Parle-leur de batailles de rois et d’éléphants (2010, βραβείο Goncourt des Lycéens), Rue des voleurs (2012, βραβείο Le Choix de l’Orient), Boussole (2015, βραβείο Goncourt 2015, και Le banquet annuel de la confrérie des fossoyeurs (2021). Το 2022 του απονεμήθηκε το βραβείο Αλμπέρ Καμύ για το σύνολο του έργου του, σε αναγνώριση της σημασίας του για τον σύγχρονο μεσογειακό κόσμο.
Από τις εκδόσεις Στερέωμα κυκλοφορούν τα βιβλία του Πυξίδα (2016) και Μίλησέ τους για μάχες, για ρηγάδες και για ελέφαντες (2018).

(Πηγή: “Εκδόσεις Στερέωμα”, 2022)

 

Σοφία Διονυσοπούλου (Μεταφραστής)

Η Σοφία Διονυσοπούλου γεννήθηκε στο Κάιρο το 1966. Σπούδασε στη Σορβόννη συγκριτική λογοτεχνία και στην Ελλάδα κλασικό τραγούδι και φωτογραφία. Έχει γράψει μια συλλογή μικρών πεζών με τίτλο “Με τις ευλογίες των νεκρών” (εκδ. Άγρα) και τα εξής θεατρικά κείμενα: “Νυχτωδία” (εκδ. Άγρα), “Νεροπομπή” (εκδ. Νεφέλη), “Ιφιγένεια της Ευριπίδου” (εκδ. Νεφέλη). Η “Νυχτωδία” έχει πάρει το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου θεατρικού συγγραφέα και παίχτηκε στο φεστιβάλ Intercity της Φλορεντίας. Από το 2000 ασχολείται με τη σκηνοθεσία και έχει ανεβάσει έξι παραστάσεις. Έχει μεταφράσει επίσης πολλούς συγγραφείς, μεταξύ των οποίων Καζανόβα (εκδ. Άγρα), Σαιν Τζον Περς (περ. Ποίηση), Μολιέρο (εκδ. Επικαιρότητα), Μπαλζάκ (εκδ. Άγρα), Σαντ (εκδ. Άγρα), καθώς και λιμπρέτα για την Εθνική Λυρική Σκηνή.