Η πριγκίπισσα της Επταλόφου

Κάθε γυναίκα έχει μια Ηλέκτρα μέσα της κι ας μην το ξέρει… Είναι η ιστορία της γυναίκας που πάλεψε για να επιβιώσει και να κυνηγήσει τ’ όνειρό της… Αυτή είναι η ιστορία της Ηλέκτρας, μιας δυναμικής γυναίκας που μέχρι τα είκοσι πέντε της χρόνια πρόλαβε να γνωρίσει τα πιο παράξενα παιχνίδια της ζωής… Γεννημένη στις φτωχογειτονιές της δυτικής Θεσσαλονίκης και μεγαλωμένη σε μια οικογένεια με έναν πατέρα βάναυσο και μια μητέρα υποταγμένη, γνωρίζει από παιδί την ψυχολογική και τη σωματική βία. Αναζητώντας απεγνωσμένα διέξοδο, η Ηλέκτρα κάνει από νωρίς την επανάστασή της και αποφασίζει να πάρει τη ζωή στα χέρια της, με όπλο την οικονομική ανεξαρτησία. Σε ηλικία δεκαέξι ετών στήνει την πρώτη δική της “επιχείρηση”… Με χιούμορ, οξυδέρκεια και δίψα για ζωή, η Ηλέκτρα σχολιάζει, κριτικάρει, παλεύει, απογοητεύεται, ξαναστέκεται στα πόδια της και ποτέ δε διστάζει να πει τα πράγματα με το όνομά τους. “Η γιαγιά Ευγενία κοίµιζε το µωρό κουνώντας το πάνω στα πόδια της κι αυτό την κοιτούσε στο στόµα, µε τα µάτια του ορθάνοιχτα. Άκουγε το σλάβικο ερωτικό τραγούδι θαρρείς µε προσήλωση. Ένας χείµαρρος αναµνήσεων κατέκλυσε την Ηλέκτρα. Θυµήθηκε τα δικά της παιδικά χρόνια. Με τα ίδια τραγούδια είχε µεγαλώσει κι αυτή. Τώρα που έφευγε, προσπαθούσε να κρατήσει µέσα της το απόσταγµα των όµορφων στιγµών. Θα τις φυλούσε στο θησαυροφυλάκιο της ψυχής της για να τις έχει περιουσία και παρακαταθήκη για το µέλλον. Αλλά και όλα τα υπόλοιπα που την είχαν βασανίσει την είχαν κάνει δυνατότερη. Της είχαν δώσει µαθήµατα ζωής και δύναµη να αντιµετωπίσει οτιδήποτε. Όποτε χρειαζόταν, θα ανέσυρε από µέσα της, από τον πιο βαθύ τόπο του είναι της, εκείνο τον άγνωστο εαυτό που µπορεί να κάνει τα πάντα προκειµένου να είναι νικητής. Γιατί, αν κάτι είχε µάθει µέχρι εκείνη τη στιγµή στη ζωή της, ήταν να δίνει µάχες και να τις κερδίζει”.