Αφέντες και δούλοι

Τρεις γενιές ζωγράφων στη μαοϊκή Κίνα. Ο παππούς, αγρότης σε ένα απομονωμένο χωριό στους πρόποδες των Ιμα­λαΐων, ερασιτέχνης ζωγράφος κλασικότροπης τεχνοτροπίας, μεταδίδει στον γιο του τον Κιγουάι το πάθος για τη ζω­γραφική. Ο Κιγουάι, παρά τις παρακλήσεις της μητέρας του, ζωγραφίζει από το πρωί ώς το βράδυ στην αγορά του Για’αν, στα σκιερά μονοπάτια του Σετσουάν, στους αγρούς, αλλά και στο σχολείο. Η ζωή είναι σκληρή, η κολεκτι­βοποίηση της γης βρίσκεται στο αποκορύφωμά της, η πείνα αποδεκατίζει τους χωρικούς, οι αρχέγονες παραδόσεις τίθενται υπό διωγμό από τη βίαιη Πολιτιστική Επανάσταση. Χάρη σε έναν ερυθροφρουρό που εκτιμά το ταλέντο του, ο Κιγουάι καταφέρνει να ξεφύγει από τη σκληρή δουλειά στα χωράφια και τη διαρκή αναδιαπαιδαγώγηση. Η ζωή του αλλάζει. Φεύγει για σπουδές στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Πεκίνου. Εγκαταλείποντας την παραδοσιακή τεχνική που του κληροδότησε ο πατέρας του, οργανώνεται στο Κόμμα, συμμορφώνεται με τη γραμμή που αυτό επι­βάλλει στα ζητήματα της αισθητικής και της τεχνοτροπίας, και ακολουθεί την περιπετειώδη, με τα πάνω και τα κάτω της, καριέρα του επίσημου ζωγράφου του κινεζικού καθεστώτος, μεταδίδοντας κι εκείνος, με τη σειρά του, την αγά­πη για τη ζωγραφική στον δικό του γιο. Εκείνος όμως ζει τα χρόνια της αμφισβήτησης, της αναζήτησης νέων, πρω­τοποριακών μορφών στην τέχνη, της διεκδίκησης της ελευθερίας, που κορυφώνεται στην πλατεία Τιεν Αν Μεν. Ιστορικό και πολιτικό μυθιστόρημα, στοχασμός για την ελευθερία της τέχνης και τον ολοκληρωτισμό, το Αφέντες και δούλοι εξετάζει, επιπλέον, με ευαισθησία και οξυδέρκεια τη σχέση πατέρα-γιου.

Paul Greveillac (Συγγραφέας)

Ο Πωλ Γκρεβεγιάκ γεννήθηκε το 1981. Σπούδασε φιλολογία και πολιτικές επιστήμες. Το πρώτο του μυθιστόρημα, “Οι κόκκινες ψυ­χές” (2016, βραβείο Roger Nimier), περιγράφει μέσα από τη ζωή ενός Σοβιετικού λογοκριτή τον κόσμο της επίσημης τέχνης και της προπαγάνδας στη Σοβιετική Ένωση, αλλά και τη ζωή των διαφωνούντων διανοουμένων. Το “Αφέντες και δούλοι” (2018) έχει τιμηθεί με το βραβείο Jean Giono και ήταν στην τελική λίστα υποψηφιοτήτων για το βραβείο Goncourt.

 

Γιάννης Καυκιάς (Μεταφραστής)

Ο Γιάννης Καυκιάς γεννήθηκε στον Αετό Τρικάλων το 1945. Μέχρι το 1962 έζησε στα Τρίκαλα, όπου δημοσίευσε τα πρώτα του ποιήματα και πεζά, και από το 1962 μέχρι το 1968 στην Αθήνα όπου εργάστηκε ως συντάκτης σε διάφορες εφημερίδες και σπούδασε κινηματογράφο. Στο Παρίσι, όπου βρέθηκε το 1968 και είναι τόπος κύριας διαμονής του έκτοτε, έκανε σπουδές φιλοσοφίας και κινηματογράφου, εργάστηκε ως φωτογράφος για έλληνες εκδότες και δυτικοευρωπαϊκά περιοδικά και εφημερίδες καθώς και ως ανταποκριρής ελληνόφωνων αντιστασιακών ραδιοσταθμών και εφημερίδων. Ανταποκριτής και τακτικός συνεργάτης διάφορων ελληνικών εφημερίδων, περιοδικών, ραδιοσταθμών καθώς και γαλλικών περιοδικών από τη μεταπολίτευση του 1974 κι έπειτα, υπήρξε επίσης αρχισυντάκτης της ελληνόφωνης εφημερίδας του Παρισιού “Ο Σχοινοβάτης” (1995-2000). Παράλληλα, ο Γιάννης Καυκιάς εργάζεται ως μεταφραστής από τα γαλλικά στα ελληνικά και αντίστροφα και έχει μεταφράσει πολλές δεκάδες βιβλία που καλύπτουν σχεδόν όλους τους τομείς (λογοτεχνία, φιλοσοφία, ιστορία, κοινωνική ανθρωπολογία, ψυχανάλυση-ψυχολογία, πολιτικές επιστήμες, αστροφυσική, βιογενετική, οικονομία, δημογραφία, επικοινωνιολογία, εθνολογία των πόλεων, βιογραφία, σενάριο, κλπ. ).