Δημόσιο σήμα

Eνδόστροφο Η προσωπική μας σχέση, όταν μπορεί να ενώσει τα κομμάτια της ι σ τ ο ρ ί α ς . . Δεν έμαθα να χρησιμοποιώ το μυαλό μου. Περίμενα την ψυχή μου, πότε θα της κάνει “κέφι” να μιλήσει, την ακούω και τότε γράφω! Όχι την αλήθεια που θα με διαψεύσει, μα την φαντασία που θα με μαγέψει. . Ζωγραφίζω, δεν γράφω. Παίρνω χρωστήρα εποχών, παλέτα μου το παρόν. Σχήματα πολύχρωμα, σε καμπύλες και ευθείες, αιχμηρές, σε μουντζουρώματα άχρωμα. Δεν θα καδράρω τα “έργα” μου, θα τα σκορπίσω. Εικονοκλάστης θέλω να ’με. Να βάφω το κορμί μου, τους πόρους μου να βουλώνω, για να τους σκάψουν οι νέοι άνθρωποι. Σαν πιάνω να γράψω, βουτώ την πέννα στο άπειρο, ξύνω το χώμα και βρέχω το πρόσωπό μου, με δάκρυα αιώνων. Ιστορία, άνθρωποι, χώροι, λικνίζονται άρρυθμα, για αναγνώστες με απεριόριστη φαντασία. Έγραψα, όσο το δυνατόν λιγότερα για να φανταστούν όσο το δυνατόν περισσότερα..! Για αντίσταση στον πόλεμο, στις θρησκείες, στην καταστροφή της Γης μας και στην προδοσία. Εσύ νεαρέ αναγνώστη… αποθήκευσε γνώση που ζήσαμε εμείς για να σε βγάλουμε καλύτερόν μας, που ζεις καινούργιες εμπειρίες, καινούργια βία του παγκόσμιου χρήματος της ανεξέλεγκτης κυβερνοανθρώπινης εξουσίας, φάνου δυνατός, αντιστάσου με καινούργιους τρόπους. Φίλε αναγνώστη δεν είναι γραφή της ζωής μου, μα της ζωής μας. Σε ευχαριστώ (Κ.Π.Δ.) Υ.Γ. Ο καλύτερος φίλος είναι ο άγνωστος φίλος.

Κώστας Πέτρος Δίπλαρος (Συγγραφέας)