Οι σταυροφορίες

Γιατί η μεσαιωνική Εκκλησία ευλόγησε την εισβολή του Δούκα Γουλιέλμου της Νορμανδίας στην χριστιανική Αγγλία το 1066 και έδωσε τις ευλογίες της για την πολιτιστική γενοκτονία που συντελέστηκε στην Προβηγκία; Πώς μπόρεσε ένας Δυτικός χριστιανικός στρατός να λεηλατήσει μέχρις αφανισμού την Κωνσταντινούπολη το 1204; Γιατί χιλιάδες απλοί άνδρες και γυναίκες επίσης, καθοδηγημένοι από ιππότες και δεσποσύνες, βασιλείς και βασίλισσες, επιβιβάστηκαν έμπλεοι φανατισμού στα καράβια και απέπλευσαν για τους Αγίους Τόπους σε μια εκστρατεία καταστροφής του κόσμου του Ισλάμ; Οι άνθρωποι της εποχής εκείνης δεν αποκαλούν την κατάληψη της Ιερουσαλήμ το 1099 Πρώτη Σταυροφορία, ούτε την ηρωϊκή αναμέτρηση μεταξύ Ριχάρδου του Λεοντόκαρδου και Σαλάχ-αντ-ντιν, του περίφημου Σαλαδίνου, Τρίτη Σταυροφορία – δεν είχε ακόμη επινοηθεί αυτή η λέξη. Όμως η ιδέα ενός πολέμου για την πίστη επλανάτο προ πολλού. Γιατί άρχισαν οι σταυροφορίες και ποια αλήθεια κρύβεται πίσω απ’ αυτές, είναι μόνο δύο από τα σημαντικά ερωτήματα που εξετάζει το παρόν βιβλίο. Πολλοί είδαν τις Σταυροφορίες ως ένα είδος προσκυνήματος. Πολλοί πίστεψαν πεπλανημένα ότι αυτό ήταν το θέλημα του Θεού και ακόμη περισσότεροι συμμετείχαν για τα λάφυρα και για το πανηγύρι της λεηλασίας. Ο συγγραφέας, εξετάζοντας πτυχές της ιστορίας που έμειναν ανεξερεύνητες ως τώρα, ρίχνει φως στους θρησκευτικούς φατριασμούς, αποδεικνύει πως η σχηματοποίηση της σημερινής Ευρώπης, καθώς και οι σχέσεις που έχουν διαμορφωθεί μέχρι τις ημέρες μας μεταξύ χριστιανικού και μουσουλμανικού κόσμου οφείλονται στις Σταυροφορίες.