Ο άντρας που αγαπούσε τη γυναίκα μου

Καμιά φορά, ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με λογικές σκέψεις. Ένα χρονικό ζήλιας και απώλειας. Μια ιστορία για το πώς η υποψία μπορεί να σε μεταμορφώσει σε έναν ξένο. “Ο Κατσουλάρης αντιμετωπίζει τον ήρωά του μ’ έναν αδιόρατο σαρκασμό, ο οποίος, καθώς άνδρας μιλάει εδώ για μια τυπικά ανδρική αδυναμία, μπορεί να θεωρηθεί και αυτοσαρκασμός, εξίσου τυπικός για το πάλαι ποτέ ισχυρό φύλο”. (Δημοσθένης Κούρτοβικ, “Τα Νέα”) “Ο συγγραφέας κατορθώνει να σκιαγραφήσει στα περιθώρια μιας ανδροκρατικής ιστορίας δύο χαρακτηριστικές γυναικείες μορφές. […] Τελικά, στις νουβέλες και στα σύντομα μυθιστορήματα, οι νεότεροι συγγραφείς σημειώνουν ανέλπιστες επιδόσεις”. (Μάρη Θεοδοσοπούλου, Βιβλιοθήκη της “Ελευθεροτυπίας”) “Φιλοτεχνώντας ένα πειστικό κλίμα απροσδιοριστίας και ρευστότητας […] κατορθώνει να φτιάξει ένα βιβλίο με γοργούς ρυθμούς και ζωηρά πρόσωπα, που ζουν ένα χαμηλόφωνο, καθημερινό δράμα, κατορθώνοντας να μας αγγίξουν χάρη στον βουβό και σχεδόν αναπόδεικτο παραλογισμό τους”. (Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, “Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία”) “Θαύμασα τον μύθο του έργου, τη νέα ματιά στο αιώνιο θέμα της απιστίας και ιδίως τη στερεότητα της γραφής του συγγραφέα”. (Μάνος Ελευθερίου, “Lifo”) “Katsoularis deftly orchestrates a surprise denouement to this frothy, funny and clever novella”. (Vivienne Nilan, “Athens Plus”) “Η νουβέλα του 42χρονου Κώστα Κατσουλάρη είναι ένα ώριμο πεζογραφικό έργο”. (Ελισάβετ Κοτζιά, “Καθημερινή”)