Το ανεκτίμητο τίποτα

ΤΟ ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΟ ΤΙΠΟΤΑ Τίποτα είναι το κλάμα του μωρού, το ζεστό ψωμί στα χέρια του μετανάστη, ένα ποτήρι νερό στα χείλη του διψασμένου· είναι το πρώτο φως της αυγής, το σ’ αγαπώ του έφηβου κοριτσιού, το σκίρτημα του ζαρκαδιού. Τίποτα είναι το δάκρυ στο μάγουλο της μάνας, ο ήχος της καμπάνας σ’ έρημο ξωκλήσι, το λάλημα του πετεινού τα χαράματα· είναι η κάθε μέρα που ανυπόμονη περνάει, είναι η ίδια μας η ζωή, τίποτα είναι αυτό το ανεκτίμητο τίποτα.