Το φθονόμετρο

Ν: Κρυώνεις; Δ: Όχι, δεν κρυώνω -εσύ κρυώνεις- μέσα σου. Ν: Τι σχέση έχει αυτό; Δ: Θα καταλάβεις. Πάμε από εκεί που λέει: […] Το “Φθονόμετρο” είναι ουσιαστικά ποίηση στο θέατρο. Δεν είναι αμιγώς θεατρικό αλλά περισσότερο ένα πέρασμα μέσα από ερωτήματα σαν ένα Blues με ποίηση και προβολές. Στην εκδοτική μορφή του έχουν περιληφθεί φωτογραφίες οι οποίες επιλέχτηκαν από ένα πλούσιο φωτογραφικό υλικό, εφόσον εικόνες και ποίηση σμίγουν για να αναδείξουν μια ενιαία αίσθηση της γραφής. Το κείμενο ως δρώμενο παρουσιάζει αυτοτέλεια και αυτονομία. Πρωτοπαρουσιάστηκε σε σκηνοθεσία Όλιας Λαζαρίδου, με τους Κωστή Καλλιβρετάκη και Δάφνη Καμμένου να ενσαρκώνουν τις δύο φωνές του. Περιλαμβάνονται οι ενότητες-ιστορίες για τέσσερα πρόσωπα (Ν, Δ, Ε, Β): – Το συναίσθημα της αμφιβολίας – Ο καλός κλέφτης – Το φθονόμετρο – Η εξομολόγηση της Ελένης – Οι ήρωες προχωρούν στα σκοτεινά – Ταξίδι στον κόσμο – Τρεις εκδοχές της φυγής – Κανένας μόνος του και λυπημένος – Sign Language – Ο παλαιός εφιάλτης